Natuurlijk kan ik die vraag niet voor u beantwoorden. Ik kan u hooguit delen in mijn gedachten en motivatie waarom ik dat wel ben geworden: lid van de Hoge Graden dus.
En dan heb ik eerst de neiging uit te leggen
- dat onze Orde eigenlijk anders heet en dat je vooral niet moet schrikken van dat woord “Hoge” in die naam…
- en dat onze Orde iets te maken heeft met de Rite Moderne en dat het kruis niet uitsluitend een christelijk symbool is…
- en dat onze Graad ook wel Liefde graad wordt genoemd, maar dat dat ook weer niets te maken heeft met platonische liefde…
- en dat ons rituaal erg mooi is, maar dat elk Kapittel het rituaal deels zelf in kan kleuren…
- en dat…
Ik laat die “uitlegbeker” nu aan me voorbijgaan. In allerlei publicaties wordt dat beter gedaan dan ik op deze plek doe. U zult het met mijn gevoelens moeten doen.
Met opzet gebruik ik het woord “gevoelens”. Onze Graad staat er bol van; met name in het rituaal!
Het is een “gevoelsgraad”. Ik ervaar ons rituaal n.l. als een “gevoelsopvolger” op de z.g. symbolieke graden.
Welke gevoelens roept onze werkwijze – die van Souverein Prins van het Rozenkruis dus – dan bij mij op? Ik noem enkele prachtige elementen uit ons rituaal.
En het eerste waaraan ik dan denk is: DE LIEFDE!
In de ritualen van de symbolieke graden gaat het ook over DE LIEFDE (en ik ben daar blij mee).
In de ritualen van deze graden klinken op daartoe geëigende momenten: BROEDERLIEFDE, LIEFDE TOT DE MEDEMENS en LIEFDE TOT HET HOOGSTE OFFER BEREID.
Om in “kleurentermen” te blijven: door de blauwe graden loopt dus het woord LIEFDE als een rode draad.
In de Graad van Souverein Prins van het Rozenkruis is LIEFDE eigenlijk hèt baken bij uitstek dat me verder helpt overeind te blijven in de moeilijke tijd waarin wij leven. Zo wordt de wereld waarin we leven in ons rituaal getypeerd. Een moeilijke tijd dus! Een wereld vol kommer, kwel, tegenstellingen en vaak bedekt met een grauwsluier.
Op een aantal momenten in ons rituaal wordt je een uitzicht aangereikt op een medicijn daartegen. Het is dan aan een ieder dat medicijn tot zich te nemen of niet. Maar pas op: het medicijn zit verstopt in woorden en gebaren die je troosten en steunen kunnen om de wereld weer “aan te kunnen”. Een wereld waarin je niet aan de kant blijft staan en toekijkt hoe de ander er gèèn kleur aan weet te geven.
Aan de slag dus! Maar eerst je antennes ervoor uitzetten – ze goed richten en de taal verstaan die je ontvangt.
Dat kun je doen als in ons rituaal van DE LIEFDE wordt getuigd. Soms in aloude bewoordingen in een plechtstatige taal, maar altijd leidend naar de diepe laag in en onder DE LIEFDE. Zo klinken enkele typeringen:
Volg de LIEFDE en zo haar vleugelen je omhullen, laat je gaan. Als korenschoven gaart ze je dan bijeen om gesmolten te worden tot een kabbelende beek. (Kahlil Gibran)
Liefde is niet allen een gevoel, zij is de waarheid zelve. Zij is het zuivere licht en door LIEFDE gaat de wereld verder.
Al ware het dat ik van alles bezat, maar had de LIEFDE niet – ik ware schallend koper of een rinkelend cimbaal. Al ware het dat….
LIEFDE VAN MENS TOT MENS dus. Niet aan de kant blijven staan. Niet kijken hoe anderen het voor je opknappen. Gebruik “liefdeskleurpotloden” om je leven kleur te geven – een kleur die bij jou past. Aan de slag dus!
Dan wordt de Graad van Souverein Prins van het Rozenkruis een liefdeskatalysator voor je.
Daarom ben ik er lid van!
Enkele andere elementen uit ons rituaal zitten ook in dat medicijn. Ook daarmee kun je aan de slag door weer een stapje verder te zetten in de leerschool die de vrijmetselarij voor je kan zijn.
Deze elementen zijn te vinden op ons Tableau en ze verwijzen naar de essentie van onze werkwijze, de LIEFDE dus. Ook al weer een reden om lid te zijn en te blijven!
En ook hier moet je verder kijken dan je neus lang is, taal en teken verstaan om op zoek te kunnen gaan naar een diepere laag.
Het Tableau in de symbolieke graden is voorzien van tal van gereedschappen –tools, zo je wilt.
Ze zijn te omvatten – vast te pakken – aan te raken. Het zijn symbolen die je kunnen helpen de weg naar (jouw) licht te ontdekken. Ze zijn door mensenhanden gemaakt. In de profane wereld maak je er iets stoffelijks mee. Het aardige in en van de Vrijmetselarij is dat je met die heel concrete gereedschappen de transfer kunt maken naar niet-materiële aspecten van je leven. Jij bent dan als rationeel denkend mens in staat materiële gereedschappen in te zetten bij je groei een completer mens te worden. Met concrete gereedschappen dus.
Het Tableau in onze Graad van Souverein Prins van het Rozenkruis is van een andere orde. Daarop zijn symbolen aanwezig, genomen uit de warmte van de levende natuur, onmogelijk door mens na te maken.
Waar vind je in ons dagelijks leven een kruis waaraan een roos bloeit?
Heeft iemand ooit een pelikaan gezien die zijn jongen voedt met haar eigen bloed?
En wie ooit een feniks gezien heeft die zichzelf verbrandt om daarna uit haar as te herrijzen verdient wat mij betreft een plek in een rariteitenkabinet.
Maar die concrete afbeeldingen op ons Tableau kun je niet pakken zoals je dat in de blauwe graden wel kunt – je kunt ze niet (be)vatten. Je zou dus kunnen zeggen dat ze in onze Orde van een andere orde zijn.
Wat doen ze wel met me?
Ze openen als het ware andere luikjes waarmee je zicht kunt krijgen op andere aspecten van je mens-zijn. Je komt dan weer wat dichter bij de kern van je leven: stel je open voor de ander en help hem zoals een goede herder betaamt.
Dit Tableau (en dus onze werkwijze!) helpt je zicht te krijgen op aspecten van spiritualiteit waarbij je grenzen passeert van alles wat wij als mensen menen te weten en te kennen, balancerend en koorddansend tussen eindigheid en eeuwigheid. Daarbij kun je liefde van mens tot mens geven èn hopelijk ook ontvangen.
Maar ook voor dit Tableau moet je antennes uitschuiven, ze richten en als de ontvangst goed is de boodschap bij je in te laten dalen.
Dan wordt je verhouding tot de medemens en tot de Opperbouwmeester des Heelals nog rechter.
Ontmoet je daarbij je hoogste rechter? Ik kom hem geregeld tegen!
En ook daarom ben en blijf ik “lid van die Rozekruisers”…
Dick Beltman
Grootredenaar